چون جمعیت در این ماه به حداکثر قدرت سالیانه اش رسیده ، زنبورداری اردیبهشت ماه معمولا بهترین ماه سال می باشد.
البته
به شرط اینکه هوای بد ماههای پیش مانع رشد طبیعی آنها نشده و زنبوردار
تمام نیازهای جمعیت را هر یک به موقع خود و به حد کافی برآورده باشد.
در صورت خوب و صحیح کنار آمدن با زنبورها ممکن است جمعیت حتی در اواخر
فروردین به حداکثر قدرت سالیانه اش برسد و هر دو طرف همه قاب های کندو پر
از زنبور عسل گردد . دراین وقت ، زمان گرفتن مهمترین تصمیم در زندگی جمعیت
فرا رسیده است و آن ماه اتاق عسل را روی کندو بگذارد ، به اصطلاح به آن
طبقه دوم بدهد.
روش گذاشتن قاب ها درون اتاق عسل در زنبورداری اردیبهشت ماه
اتاق عسل اگر نیم طبقه باشد می توان آن را با شان های نیم طبقه پر کرد. برای این کار ابتدا روی هر قاب مقداری شربت ( مخلوط ۲ لیتر آب گرم و یک کیلو گرم شکر و یک کیلو عسل ) پاشیده درنیم طبقه آویزان و نیم طبقه را فوری روی کندو گذاشت. اگر پنجره ملکه در اختیار باشد آن را بین طبقه پایین و اتاق عسل می گذارند تا ملکه نتواند به اتاق عسل برود.
هرگاه اتاق عسل یک طبقه باشد در این حال به روش دیگر عمل می شود :
سه قاب با لاروهای سرپوشیده و همه زنبورهایی که رویشان نشسته اند ، بدون
ملکه به اتاق عسل یعنی طبقه بالا و درست بالای همان شان هائی که در طبقه
پایین شان های پر از لارو قرار دارند انتقال دهید. آنگاه همه شان های طبقه
پایین را به یک سمت فشار داده و جای خالی را با دیواره پر نموده و پنجره
ملکه را بین دو طبقه بگذارید. به کندو چه نیم طبقه داده شود و چه یک طبقه
کامل برای کمک به زنبور ها در گرم کردن کندویشان روی قاب های بالا یا زیر
سقف همیشه یک پارچه کتانی دولا پهن کنید.
به موقع قرار ندادن اتاق عسل در زنبورداری اردیبشت ماه چه پیامد هایی دارد ؟
زود گذاشتن اتاق عسل یعنی زمانی که هنوز جمعیت به اندازه کافی قوی نشده باشد به زنبورها صدمه می زند .چون گرم کردن تمام دو طبقه کندو برایشان مشکل است و باعث کمتر شدن تعداد تخمهائی که ملکه در روز می گذارد می گردد و در صورت سرد شدن غیر منتظره و ناگهانی هوا در زنبورداری اردیبهشت ماه زنبورها دوباره به خوشه می روند. در نتیجه تمام لاروئی که خارج از خوشه قرار دارند از سرما میمیرند و متعفن می شوند.
دیر گذاشتن اتاق عسل خود خطائی دیگر است . جمعیت به دلیل تنگ شدن جا و زیاد بودن نسبی تعداد زنبورها خود را برای بچه دادن آماده می کنند و بچه دادن همیشه نتیجه اش ضعیف شدن جمعیت است . زیرا در این کار یک جمعیت قوی و بار آور تبدیل به دو یا چند جمعیت ضعیف می شود که وظیفه اصلی هر یک از آنها تقویت داخلی خودشان است و تمام شهد و عسلی را که می آورند به ناچار باید صرف تغذیه خود و لاروهایشان کنند تا قوی شوند و معمولا زمانی قوی می شوند که دیگر گلی در طبیعت وجود ندارد تا شهدش را به صورت عسل تحویل زنبور دار دهند. به همین دلیل جمعیتی که بچه دهد آن سال عسلی نمی تواند بیاورد ، اگر هم بیاورد مقدارش ناچیز خواهد بود.
در زنبورداری اردیبهشت ماه اگر ملکه به اشتباه به اتاق عسل منتقل شد چه باید کرد ؟
هنگام دادن اتاق عسل به کندو ممکن است با شان هائی که از طبقه پایین به اتاق عسل منتقل شده برحسب اتفاق ملکه نیز به آنجا انتقال یافته باشد. کنترل دقیق در این زمان کار مشکلی است بخصوص اگر تعداد کندوها مثلا ۱۰۰ عدد و یا بیشتر باشد که به وقت خیلی زیادی نیاز دارد. برای رفع این اشکال کنترل اتاق عسل ۱۵ روز پس از گذاشتن آن توصیه می شود. وجود لاروهای سرپوشیده در این تاریخ در اتاق عسل دلیل بر بودن ملکه در اتاق عسل است که باید آن را پیدا و به طبقه پایین انتقال داد. در اغلب استانهای مرکزی و شمالی کشور ما اردیبهشت ماه زمان بچه دادن جمعیت ها هم است. زنبوردار باید ازدیاد جمعیت هایش را به همان تعدادی که در پاییز و زمستان از دست داده محدود کند ، مگر آنکه خود تصمیم به ازدیاد جمعیت های زنبورستان گرفته باشد.
روش کنترل بچه زنبورهای طبیعی در زنبورداری اردیبهشت ماه
در بررسی داخلی کندوها اگر به جمعیتی برخورد که روی شان هایش چند سلول ملکه با لارو و یا سلول های ملکه سربسته وجود داشت در این حال برای جلوگیری از بچه دادن آن جمعیت دیر شده و حتما بچه خواهد داد. بهتر است هر چه زودتر از آن یک بچه مصنوعی بگیرد. هرگاه جمعیت را به حال خودش بگذارد پس از چند روز بچه طبیعی خواهد داد. در اینجا بدی کار در این است که معلوم نیست آیا بچه طبیعی در زمین یا باغ یا خانه خودش فرود خواهد آمد یا در باغ همسایه که اغلب همسایه ها حاضر به پس دادن بچه نخواهند شد. با گرفتن بچه مصنوعی این خطر کاملا رفع می گردد. وجود سلول های سر باز ملکه تنها زمانی معرف میل جمعیت به بچه دادن است که داخل آنها لارو هم باشد. ساختن سلول های خالی ملکه در روی شان ها به هیچ وجه نشان دهنده علاقه اشان به بچه دادن نیست چون اغلب زنبورها به طور غریزی این کار را می کنند حتی زمانیکه جمعیت خیلی ضعیف است و کوچکترین استعدادی برای بچه دادن هم ندارند. اگر بچه طبیعی تولید و در نزدیکی زنبورستان روی شاخه ای آویزان شده چیزی را که زنبور دار باید بداند و به آن عمل کند اینست که پس از گرفتن آن در سه روز اول به آن نه عسل بدهند و نه اینکه آن را تغذیه کند. زنبورها هنگام بچه دادن و قبل از خروج از کندو تمام کیسه ذخیره شان را پر از عسل می نمایند. و این مقدار عسل برای تغذیه سه روز اولشان کافی است. هرگاه پس از گرفتن بچه به خیال خوش خدمتی و جلب زنبورها فوری شربت یا عسل در اختیار جمعیت گذاشته شود خیلی از مواقع بچه کندو را ترک و فرار می کند و این کار خطا است.
یبوست زنبور ها در زنبورداری اردیبهشت ماه
یبوست در زنبورداری اردیبهشت ماه بین زنبورهای جوان زیاد است. بیماری های دیگری وجود دارند که علائمی شبیه یبوست دارند ولی در فروردین و اردیبهشت و اوایل خرداد به محض دیدن علائم ، زنبوردار باید اول به فکر یبوست بیفتد. یبوست بیماری نیست تنها یک عارضه است که در زنبورهای جوانی که قادر به پرواز و تهیه آب نیستند ، بدلیل زیاده روی در خوردن گرده های گل بوجود می آید.
چکیده کار ها در زنبورداری اردیبهشت ماه:
- در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد جمعیت معمولا به حداکثر قدرت سالیانه اش می رسد.
- اردیبهشت ماه زمان بچه دادن زنبورها در اغلب نقاط کشور است. زنبورها معمولا پس از پایان گل درختان اقاقیا بچه دادن را شروع می کنند. از تمام عواملی که مانع بچه دادن بی رویه می گردند باید استفاده کرد.
- بدلیل فراوانی گرده گل در این ماه زنبورهای جوان ممکن است گرفتار یبوست گردند.
- در صورت نیاز ملکه را عوض کنید.
- روی کندوهائی که جمعیت آنها قوی هستند ( ۹ الی ۱۰ قاب پر از زنبور دارند ) اتاق عسل یا طبقه دوم ( یک طبقه یا نیم طبقه ) بگذارید.
- به زنبورها در گرم کردن کندویشان با گذاشتن یک پارچه کتانی دولا کمک کنید.